Zorgen doen we samen, ook bij Zorggroep Apeldoorn
Van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’, dat vraagt om anders zorgen. Samen zorgen! Als zorgorganisaties hebben we hier allemaal mee te maken. Het is een beweging naar samenredzaamheid. Dat is nodig om de zorg toekomstbestendig en persoonsgericht te houden. Binnen Zorggroep Apeldoorn is dit een belangrijk thema de komende jaren. We zorgen al veel samen en toch hebben we hierin met elkaar nog wat te leren en verbeteren. Een denk- en werkwijze die van iedereen wat vraagt, ook binnen onze organisatie.
Zorgen doen we samen, maar wat bedoelen we hiermee?
We willen de cliënt leren kennen en begrijpen wat voor hem of haar belangrijk is, zodat de cliënt zo goed als mogelijk de eigen regie houdt. Het is belangrijk dat iemand de dingen blijft doen die hij of zij nog zelf kan, waar mogelijk met ondersteuning van hulpmiddelen of zorgtechnologie. Daarbij spelen naasten een belangrijke rol. Zij blijven ondersteunen en helpen. Precies zoals ze dit gewend waren. Ons zorgteam biedt aanvullend de nodige zorg, ondersteuning en behandeling.
Scholing en gesprekken
Samen de beweging maken naar samen zorgen doen we zorgvuldig. We nemen er de tijd voor en doen het stap voor stap. Medewerkers worden geschoold en begeleid door aanjagers die de teams coachen. Onlangs heeft Tommie Niessen, bekend spreker en vlogger, medewerkers meegenomen in de ontwikkelingen tijdens een inspiratiesessie. Er vinden hier en daar al gesprekken plaats met naasten en bewoners tijdens thema avonden. En bij een eerste kennismaking bespreken we hoe we iemand een fijne plek kunnen bieden en hier samen invulling aan kunnen geven. Ieder in zijn eigen rol.
Bekijk hier onze Samen zorgen route, die we stap voor stap en met alle betrokkenen doorlopen en bespreken.
‘Net dat beetje anders kan zoveel meer toevoegen aan het welzijn van een bewoner of cliënt’
Projectleider Saskia de Heus over Samen zorgen: ‘Bijzonder van onze aanpak is dat we binnen de organisatie iedereen scholen. Ook de collega’s van de ondersteuning. Zij hebben niet direct contact met bewoners en cliënten, maar ook daar is het belangrijk om te weten wat we doen en wat dit van hen vraagt.
Zorgteams kunnen zelf kiezen waar ze mee willen beginnen om anders te kijken naar hun handelen. Dat kan iets kleins zijn en zo ontdek je ook wat je eigenlijk allemaal al doet. Net dat beetje anders kan zoveel meer toevoegen aan het welzijn van een bewoner of cliënt. Het mooie is dat familie kan blijven doen wat ze gewend zijn. We geven ze hierin alle ruimte en blijven met elkaar in gesprek.’